Οι κύκλοι της ζωής

     Στη ζωή κάνεις κύκλους και κάθε κύκλος έχει δυο μεγάλες στιγμές, η στιγμή που ξεκινάς να γράφεις τον κύκλο και η στιγμή που η γραμμή του τέλους αγγίζει την αρχή. Ανάμεσα τους εικόνες που έχουν μπει στη σειρά, οι οποίες γίνονται αναμνήσεις με την πάροδο του χρόνου. Κι ποιος σου εξασφαλίζει πως δεν μπορεί ένας κύκλος να μπει μέσα στον άλλο ή να μπλεχτεί με κάποιον άλλον? Κανείς.... Κι αυτό είναι που σε μπερδεύει...
     Μα ας τα πάρουμε απ'την αρχή ξεκινώντας με την πρώτη εκδοχή. Ένας κύκλος μέσα στον άλλον. Πρέπει να διακρίνεις ποιος είναι ο "μεγάλος" και ποιος ο "μικρός", ποιες οι αναμνήσεις είναι πιο πολλές? Ο "μικρός" είναι μια παρένθεση που πρέπει να κλείσει πριν τελειώσει ο "μεγάλος". Βιάσου... Δεν αξίζει... εκτός κι αν πιστεύεις πως τα πράγματα θα αντιστραφούν. Πως ο "μεγάλος" θα γίνει "μικρός"... Μα και πάλι πρέπει να βιαστείς, να προλάβεις για να μην αφήσεις τον κύκλο ημιτελές. Μην πληγώσεις πιο πολύ τους ανθρώπους που ζουν στον κύκλο, ούτως η άλλως θα πονέσουν με την απόφαση σου. Μα θα καταλάβουν, απλώς δωσ΄ τους λίγο χρόνο για να δημιουργήσουν τον κύκλο τους.
     Ένας κύκλος μπλεγμένος μέσα στον άλλον. Πολλές φορές λέμε σε κάποιον: "Μα πως άφησες τα πράγματα να φτάσουν μέχρι εδώ?" κι ο καιρός περνάει κι έρχεται η στιγμή που κάνεις την ίδια ερώτηση στον εαυτό σου. Μα ποιος θα σου απαντήσει? Κοιτιέσαι στον καθρέπτη και περιμένεις από το είδωλο σου, να σου δώσει την απάντηση. Περιμένεις χωρίς να πεις μια λέξη, μόνο κοιτάς, αναμένεις. φθείρεσαι. "Δε πάει άλλο!!" λες. "Είναι δική μου απόφαση, δικό μου το μέλλον". Τρέξε, πάλι πρέπει να τρέξεις... Ένας από τους δύο κύκλους πρέπει να κλείσει, να απομακρυνθεί από τον άλλον. Μα ποιος? Πρέπει να αποφασίσεις αν θες να ζήσεις έντονα ή αν θες μια ήρεμη, όπως λένε, ζωή. Το συναίσθημα ή η λογική? Αν διαλέξεις το συναίσθημα στην αρχή θα είναι ωραία μα μετά μπορεί κι όχι. Αν διαλέξεις τη λογική, η αρχή θα είναι δύσκολη αφού θα έχεις αφήσει κάτι δυνατό μα μετά θα ηρεμήσεις, δε θα ξεχάσεις απλώς θα θυμάσαι πιο σπάνια.
    Σε όποια εκδοχή κι ανήκεις θα πρέπει να σκεφτείς, να αποφασίσεις, να διαλέξεις, να κλείσεις ένα από τους δύο κύκλους. Κάποιοι θα πονέσουν και ίσως πονέσεις κι εσύ μαζί. Μα ο χρόνος θα είναι εκεί για να σου θυμίζει πως έτσι είναι καλύτερα, πως κάποιοι έρχονται στη ζωή για να γίνουν αναμνήσεις που θα θυμάσαι για πάντα.